Купить Апшеронск Амфетамин Каннабис Меф мяу мяу ГАШИШ

Чё, народ! Погнали фигню зачитывать!

Всем привет, это ваш любимый наркоман-комик, сочинитель анекдотов на закладки! Давненько не писал, потому что у меня был такой вот случай. Дело было так: однажды я решил сдать квартиру, дабы проколоться на порошке и коксике, а также найти суетолога, чтобы не было недогона. Возился я с этим вопросом не одну ночь, пока не вспомнил, что у меня лежит демик – смесь метамфетамина и кокаина, самого-самого ценного порошка на этом свете!

И так, мои дорогие наркоманы, слушайте, что приключилось. Я нашел объявление о продаже демика, и на следующий день отправился за моим наркотическим счастьем. Встретили нас на автовокзале, типа "здорово, дружище, вмазка, да?" Но вместо демика мне попался какой-то мудила – я ему уже говорю: "Ты чё, долбоёб что ли? Где мой демик?" А он мне в ответ: "Ну, понимаешь, сейчас недогон, но скоро привезут, я точно знаю!"

Меня уже начало задолбать такое отношение, поэтому я решил придумать веселый конкурс для взрослых. Ну, там, чтобы типа ребятки смогли понять, насколько они крутые в наркотической теме. И вот какой я придумал:

Ну, и так далее, интересные задания для тусовки настоящих наркоманов, что тут сказать. Если задание выполнено удачно, то участник получает дозу демика. А если неудачно – ну, ты можешь понять, какая встречает его "награда". Вот такой веселый конкурс!

Дальше еще больше драйва! Я решил устроить чемпионат по закладкам. Да-да, вы не ослышались. Все участники должны были принести свои самые крутые и захватывающие закладки. А потом мы эти закладки, понимаешь, тестируем – кто лучше держит в порошке, у кого круче эффекты. Оценивали по пятибалльной системе – от одного до пяти "вмазок".

Но чтобы победить, нужно было не только демонстрировать свои закладки, но и уметь о них рассказывать. Придумывать какие-то истории, может, даже приукрашивать, чтобы потом другие участники завидовали. А ведь некоторые такие преуспели в этом и стали известными среди нашей тусовки!

Вот так, друзья, я счастливо потратил свои закладки и организовал самую крутую вечеринку с конкурсами. Как же мы веселились – смеялись до слёз, проколотелись на полную катушку, да еще и демика наворотили. Но осторожно, наркотики – это хорошо, но только если с толком и мерой, чтобы не закончилось недогоном. Никогда не пробуйте эту дрянь, только веселые и безопасные конкурсы для взрослых. Ваш наркоман-комик всегда будет рад поделиться с вами своими историями, но помните, мы для смеха веселья, а не для разрушения жизни!

Ну, что, приколисты, как вам моя история про закладки, демика, вмазку и проколоться? Надеюсь, что вам понравилось! Еще больше юморных рассказов будет в моих будущих постах, так что приходите и веселитесь вместе со мной, вашим наркоманом-комиком! Удачи, наркоприколисты!

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!